Zuid-Amerikaans temperament bij wijnclub Statenkwartier

Door: Frank van Ewijk

De Spanjaarden weten al eeuwen dat je op de zuidelijke en hooggelegen gebieden in Zuid-Amerika een voedingsbodem hebt voor heerlijke en krachtige wijnen. Zij hebben dan ook veelvuldige Spaanse en Franse wijnstokken aangeplant. In eerste instantie om in de behoefte aan missiewijn te voorzien, maar tegenwoordig is de regio uitgegroeid tot het grootste wijnproducerende continent na Europa. Alle reden voor onze wijnclub om zich hier een avondje in te verdiepen.

De winnende wijnen van Bodega Garzon uit Uruguay

Wit

In navolging van de afkomst van de druiven en het verwachte niveau van de wijn, werd de proefavond ook op hoog niveau gehouden – voor het Statenkwartier is de derde verdieping al heel wat. Bij de witte wijnen werd een brede selectie van Argentijnse, Chileense en Uruguayaanse wijnen doorgenomen. Deze laatste kwam verrassend goed voor de dag. De best scorende witte wijn van de avond was namelijk een Uruguayaan van Bodega Garzon, gemaakt van de Albariño druif. Een frisse sprankelende wijn met wat citroen en perzik, die het etiket reserva mag dragen na 3 tot 6 maanden houtrijping. Past prima bij visgerechten zoals ceviche. We kochten hem voor twaalf euro bij Gall & Gall.

Rood

Zoals verwacht bracht de selectie rode wijnen ons een serie krachtige wijnen met Latijns temperament. Het niveau was over het algemeen redelijk, wellicht is het bij de wijnclub gehanteerde budget van zo’n 10 euro per fles een beetje beperkt voor dit soort krachige wijnen. Bij de beoordeling vonden we een breed middenveld met twee duidelijke uitschieters, één naar boven en één naar beneden. De rode winnaar van de avond werd het broertje van de witte winnaar: een Tannat Reserva van de Uruguayaanse producent Garzon uit 2015. De druif – die normaal bekend staat vanwege de wat wrange afdronk door het hoge taninegehalte – komt in deze wijn uitstekend tot zijn recht. Verkrijgbaar voor 12 euro bij de Gall & Gall in de Reinkenstraat.

Verrassing

Uiteraard werden de wijnen blind geproefd. En tot ieders verrassing bleek er bij de onthulling van de flessen deze keer een dubbeling te zijn: de winnende wijn was tweemaal vertegenwoordigd! En inderdaad… de tweede fles bleek in de scores het dieptepunt van de avond te zijn. Dit betekende direct een flinke aanslag op het ego van de proefexperts van de wijnclub die een gemiddelde Zuid-Amerikaan niet zou overleven. Bij het naproeven bleek de tweede fles – van het Gall& Gall filiaal op de Fred – echt duidelijk minder te zijn; wellicht niet helemaal goed bewaard of heeft het toch te maken met het temperament aan de meer zuidelijke ligging van de Reinkenstraat?

Volop stof tot nadrinken.